เนื้อเพลง ยิ่งกอดยิ่งหนาว โดย พั้นช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร

ผิดถูกก็เข้าใจทุกที ว่ามันเลวมันไม่ดียังไง
ทั้งที่สมควรชั่งใจ ยังจะเดินไปหา
รู้เขามีตัวจริง ก็จะชิง จะไขว่จะคว้า

ตอนที่ฝันเหมือนมันเป็นสุข
ความเป็นจริงมีแค่ทุกข์ในใจ
เหมือนรางวัลที่ยิ่งใหญ่ มีแค่หยดน้ำตา
รักให้มากเท่าไร มันก็ไม่มีวันได้มา

ยิ่งกอดยิ่งหนาว มันเหงา มันร้าว ไม่เคยจะมั่นคง
เมื่อคำว่าหลง ลอยผ่านไปช้าๆ
ยิ่งกอดยิ่งรู้ ยิ่งซึ้ง ว่าถึงวันหนึ่งก็ต้องลา
แท้จริงคือภาพลวงตาเท่านั้น
ไม่มีอะไรไกลกว่าแค่ความสัมพันธ์ ชั่วคราว

ทำอะไรต้องซ่อนต้องหลบ ยังอดทนก็ได้คบกันไป
ไม่มีคำว่าเมื่อไร อยากเมื่อไรจะมา
คำว่ารอสักวัน มันก็เป็นแค่เพียงสัญญา

ยิ่งกอดยิ่งหนาว มันเหงา มันร้าว ไม่เคยจะมั่นคง
เมื่อคำว่าหลง ลอยผ่านไปช้าๆ
ยิ่งกอดยิ่งรู้ ยิ่งซึ้ง ว่าถึงวันหนึ่งก็ต้องลา
แท้จริงคือภาพลวงตาเท่านั้น
ไม่มีอะไรไกลกว่าแค่ความสัมพันธ์ ชั่วคราว

ยิ่งกอดยิ่งหนาว มันเหงา มันร้าว ไม่เคยจะมั่นคง
เมื่อคำว่าหลง ลอยผ่านไปช้าๆ
ยิ่งกอดยิ่งรู้ ยิ่งซึ้ง ว่าถึงวันหนึ่งก็ต้องลา
แท้จริงคือภาพลวงตาเท่านั้น
แค่มือที่สามที่ไม่มีความสำคัญ อื่นใด